తమిళ ప్రాంతం వెళ్ళడం నాకు కొత్తేం కాదు. కానీ, వెళ్లిన ప్రతిసారీ కొత్తగానే కనిపిస్తుంది. తమిళ చిత్రాలు విపరీతంగా చూడటం, తమిళ సంగీతం ఇష్టంగా వినడంతో మొదటి నుంచీ నాకు తమిళ ప్రాంతంపై ప్రేమ. సంస్కృతిని నెత్తిన పెట్టుకుని పూజించే తమిళ ప్రజలంటే అభిమానం. ద్రావిడ భాషా కుటుంబంలో తమిళ ప్రజలు అన్ని విషయాల్లో ఒకడుగు ముందుంటారనీ, విశాలమైన ఆలోచనా దృక్పథం కలిగి ఉంటారని నా నమ్మకం. అందుకే, తమిళ సంస్కృతిని దగ్గరగా చూడాలనే ఆలోచనతో ఏడాదిలో ఒకసారైనా తమిళనాడులో ఏదో ఒక చారిత్రక ప్రాంతానికి వెళ్ళాలని నిర్ణయించుకున్నాను. అందులో భాగంగా ఈ ఏడాది నా జాబితాలో తంజావూరులోని "బృహదీశ్వరాలయం" చేరిపోయింది. తెలుగు సాహిత్యం చదివే రోజుల్లోనే శైవ కవితోద్యమాన్ని బాగా చదివేవాడిని. సమాజంలో అంతరాలను తుడిపేసి సమానత్వాన్ని కోరుకున్న మతాల్లో శైవం ప్రధానంగా చెప్పుకోదగింది. అందుకే, శైవ దేవాలయాలు, చారిత్రక కట్టడాలు చూడడం, వాటి చారిత్రక విశేషాలు తెలుసుకోవడం నాకు చాలా ఇష్టం. చారిత్రక కట్టడాలను సందర్శించాలని అనుకున్నప్పుడు ముందుగా మనం చేయాల్సింది ఆ కట్టడాల చరిత్రను చదివి బాగా అర్థం చేసుకోవడం. చరిత్రను తెలుసుకుని చారిత్రక దేవాలయాలను, కట్టడాలను సందర్శిస్తే కలిగే అనుభూతే వేరు. బృహదీశ్వరాలయాన్ని చూడాలని నిర్ణయించుకున్న తర్వాత చోళ రాజుల చరిత్ర, తంజావూరు, బృహదీశ్వరాలయ కట్టడ ప్రత్యేకతలు ముందుగానే తెలుసుకున్నాను.
నవంబర్ మాసంలో ప్రయాణాలు చాలా బాగుంటాయి. అటు ఎండా, ఇటు చలీ లేకుండా ఆకాశం నిమ్మలంగా అందమైన మేఘాలతో ప్రయాణం ఆహ్లాదకరంగా ఉంటుంది. విజయవాడ నుంచి తంజావూరు 790 కిలోమీటర్ల దూరం. ఈ మొత్తం ప్రయాణాన్ని కొంతదూరం రైలులో కొంత బస్సులో కొంత ఆటోలో చేస్తే బాగుంటుంది అనిపించింది. విజయవాడ నుంచి చెన్నై సెంట్రల్ వరకు ఒక రైలు, చెన్నై ఎగ్మోర్ నుంచి నాగపట్నం వరకు మరో రైలులో నెల రోజుల ముందే రిజర్వేషన్ తీసుకున్నాం. అక్కడ నుంచి ముప్ఫై కిలోమీటర్ల దూరంలో ఉన్న వెలంగిని చేరుకొని అక్కడ రీ ఫ్రెష్ అయ్యి బస్సులో తమిళనాడులోని పల్లెటూర్లను చూస్తూ వెలాంకిని నుంచి వంద కిలోమీటర్ల దూరంలో ఉన్న తంజావూరు ప్రయాణం చేయాలనేది నా ఆలోచన. మనం ఎప్పుడైనా ఎక్కడికైనా వెళ్లాలని రిజర్వేషన్ చేయిస్తే చాలు రోజులు వేగంగా తిరిగి పోతాయి. రిజర్వేషన్ తీసుకున్న తరువాత నెల రోజులు నాలుగు నిమిషాల్లా గిర్రున తిరిగి మేం వెళ్లాల్సిన ఆ రోజు రానే వచ్చింది. రైలు కిటికీ పక్కన చల్లటి గాలిని ఆస్వాదిస్తూ విజయవాడ నుంచి చెన్నై ప్రయాణం ప్రారంభమైంది. ఉదయం పది గంటలకు విజయవాడలో సూపర్ ఫాస్ట్ రైలు ఎక్కితే రివ్వుమంటూ సాయంత్రం నలుగున్నర కల్లా చెన్నైలో దింపేసింది. మేము నాగపట్నం వరకు కరైకాల్ ఎక్స్ప్రెస్ లో వెళ్ళాలి. అది రాత్రి పదకొండు గంటలకు చెన్నై ఎగ్మోర్ లో బయలుదేరుతుంది. ఈ మధ్యలో చాలా సమయం ఉంది. రెండు రైళ్ల మధ్య ఈ సమయం కావాలనే ఉండేలా చూసుకున్నాం. కొద్దిసేపు చెన్నై వీధుల్లో బలాదూర్ గా తిరుగుతూ రోడ్డు పక్కన ఉండే స్ట్రీట్ ఫుడ్ రుచులు చూడాలనేది మా ఆలోచన. చెన్నై సెంట్రల్ నుంచి నేరుగా మెరీనా బీచ్ కి వెళ్తే ఇంకా బాగుంటుంది. శ్రీశ్రీ.. చలం..ఆత్రేయ..ఆరుద్ర.. వంటి మన తెలుగు సాహిత్య కారులు నడిచిన మెరీనా బీచ్ ఇసుక తిన్నెల మీద కాసేపు నడవడం నాకూ ఎంతో ఇష్టం. పండు వెన్నెల్లో మెరీనా అందాలను చూడటం బలే ఉంటుంది. మెరీనా అందాలను ఆస్వాదించి, తమిళనాడు సాంబారు కడుపారా ఆరగించి పదిన్నర ప్రాంతంలో చెన్నై ఎగ్మోర్ రెండో నెంబరు ఫ్లాట్ ఫామ్ పై మా రైలు కోసం వేచి ఉన్నాం. 'మేము ఎక్కాల్సిన రైలు జీవితకాలం లేటు' అంటారు కానీ, కరైక్కల్ ఎక్స్ప్రెస్ మాత్రం అలాకాదు. ఒక్క నిముషం కూడా అటూ ఇటూ ఉండదు. ఎలాంటి హడావుడి లేకుండా, వెనుకా ముందూ చూడకుండా నిశబ్దంగా తనపని తాను చేసుకు పోతున్నట్లు కచ్చితంగా టైంకి కదిలి పోతుంది. ఏమాత్రం లేటయినా ట్రైన్ మిస్సయ్యే ప్రమాదం ఉంది. అందుకే అర్ధ గంట ముందుగానే ఫ్లాట్ ఫామ్ పై ఉండటం ఉత్తమ మైన మార్గం. ట్రైన్ కదిలిన వెంటనే మన బెర్త్ పై నడుం వాలిస్తే ఉదయం ఆరు గంటలకల్లా నాగపట్నం కనిపిస్తుంది. అక్కడ నుంచి ఆటో ఎక్కితే అర్ధగంటలో వెలంకిని చేరుకుంటాం. వెలంకిని అనేది దక్షణ భారతంలో సుప్రసిద్ధ క్రైస్తవ ఆధ్యాత్మిక ప్రాంతం. ఇక్కడ ఉన్న చర్చి చాలా ప్రాముఖ్యత కలిగింది. వివిధ రాష్ట్రాల నుంచి ఇక్కడికి భక్తులు, పర్యాటకులు వస్తుంటారు. ఇక్కడే మేము ఓ మంచి రూం తీసుకుని రిఫ్రెష్ అయ్యి పది గంటలకల్లా మేము వెళ్లాల్సిన తంజావూరు బస్సెక్కి కూర్చున్నాము. మేము ఎప్పటి నుంచో ఎదురు చూస్తున్న అసలు ప్రయాణం ఇక్కడ నుంచే ప్రారంభమైంది....- శిఖా సునిల్
.jpg)
కామెంట్‌లు
కామెంట్‌ను పోస్ట్ చేయండి